استان قزوین با مساحتی معادل 15623 کیلومتر مربع در حوزه ی مرکزی ایران بین 48 درجه و 44 دقیقه تا 50 درجه و 51 دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ و 35 درجه 24 دقیقه تا 36 دقیقه تا 36 درجه و 48 دقیقه عرض شمالی نسبت به خط استوا قراردارد. این استان از سمت شمال به استانهای گیلان و مازندران ، از غرب به استانهای زنجان و همدان، از سمت جنوب به استان مرکزی و از سمت شرق به استان تهران محدود می باشد. این استان در دامنه جنوبی رشته کوههای البرز واقع شده که به دلیل داشتن ارتفاعات متعدد و بارندگی های متوسط از نقاط معتدل کشور به شمار می آید. مرتفع ترین کوههای استان « سیاهلان، کی جکین، سفید کوه و سیاه کوه » بوده که حداکثر ارتفاع و کوههای شمالی سیاهلان 4175 متر از سطح دریا می باشد. محدوده ی مرکزی  و شرق استان را دشت تشکیل می دهد که شیب آن از شمال غرب به جنوب شرق امتداد دارد و در پائین ترین نقطه 1130 متر است. حداقل ارتفاع آن در شمال غربی و در بخش طارم سفلی و کناره های دریاچه سفید رود با ارتفاع 300 متر از سطح دریا است.

بر اساس آخرین وضعیت تقسیمات کشوری تا پایان سال 1390 استان قزوین دارای 6 شهرستان (قزوین، تاکستان، بوئین زهرا، آبیک ، البرز و آوج) 25 شهر (قزوین، اقبالیه، محمدیه ، الوند، محمود آباد نمونه، تاکستان، اسفرورین، ضیأ آباد، خرمدشت، آوج، شال، دانسفهان، بوئین زهرا، رازمیان، معلم کلایه، آبگرم، آبیک، کوهین، بیدستان، ارداق، خاکعلی، نرجه، سگزآباد و سیردان) و 19 بخش، 46 دهستان، 1150 آبادی می باشد که 842 آبادی آن دارای سکنه و 208 آبادی خالی از سکنه است.